‘Het leven is een leerschool.’ Met die woorden besloot ik mijn introductie. Aan de overkant van de tafel gleed het koffielepeltje door de vingers van de man in pak. Hij wierp een blik naar zijn linkerkant en hield een moment de blik van zijn HR-collega vast.
In de duisternis gonzen de stemmen als woeste krekels. Ze schreeuwen in alle toonaarden door elkaar. Ik druk m’n handen tegen mijn oren, maar de stemmen blijven razen en mijn antwoorden maken hen nog bozer.
Hartslag. Ik kijk omhoog in de bezorgde gezichten van Christopher en Lisanne. De brancard rolt door de gang over de drempel van de openstaande voordeur naar buiten.
Mijn wereld is van glas. In mijn glazen thuis staan kunstwerken op sokkels en hangen aan de muren. In de stellingkasten liggen kleurrijke glazen platen te wachten op mijn inspiratie. In ons woonhuis, in de boekenkast, staan ordners gevuld met facturen, aanmaningen, rekeningoverzichten en afbetalingsregelingen. Elke brief die op de deurmat valt voelt aan als… Verder lezen
‘Onkruid vergaat niet, mam.’ Ik grijns, buk en druk mijn lippen op het natuursteen van haar hoofdkussen. ‘Hoelang is het geleden? Vijf jaar? Bijna zes?’ De gedachte aan mijn laatste bezoek trekt rimpels in mijn voorhoofd. ‘Het was nota bene op je verjaardag – 11 september 2012 – dat ik midden in de nacht aan… Verder lezen