In Utrecht hebben vijf sociale ondernemingen laten zien dat het lokale ecosysteem voor ondernemers kerngezond is, ondanks een mogelijke veldslag tussen (corona)virus en weerstand. Deze bedrijven zijn verkozen tot winnaars van het Ondernemers Lintje 2020, een ondernemersprijs en uiting van waardering uitgereikt door de Social Impact Factory, dé hotspot voor sociaal ondernemerschap in Utrecht. In dit artikel schuiven we vijf voorbeelden van veerkracht naar voren, en schijnen we licht op de wisselwerking tussen lokale ondernemers in Utrecht tijdens de coronacrisis.
https://vimeo.com/479824372/1ca2f6f7e6
Coronaprotocollen.nl
Expeditieleider en arctisch gids Henk-Jan Geel kwam een ochtend na één van premier Mark Rutte’s persconferenties op het idee om een platform voor coronaprotocollen op te zetten: “Die (Rutte) zei van ‘Nou, oké. We kunnen weer langzaam open.’ En toen werd ik woensdagochtend wakker, ik dacht van ‘Ja, nu gaat iedereen dus het wiel opnieuw uitvinden. Hoe kunnen ondernemers elkaar nu tóch helpen, zonder fysiek bij elkaar te komen?’”
Het antwoord op die vraag is tevens het initiatief geweest; een website. “Het internet is daar een uitgelezen medium voor”, redeneert Henk-Jan. “Toen heb ik een team geformeerd, en zijn we digitaal om tafel gaan zitten en gaan werken”. Op de website www.coronaprotocollen.nl staan meer dan 150 protocollen voor uiteenlopende branches die met twee drukken op de knop te downloaden zijn. “Het is een website waarin ondernemers hun eigen coronaprotocol kunnen uploaden, en waarbij andere ondernemers dat protocol kunnen downloaden om als houvast te laten dienen voor hun eigen persoonlijke protocol”.
No Nonsancy
Pieter Peelen heeft met zijn bedrijf No Nonsancy hulp op maat geleverd tijdens de ‘coronahoudgreep’. No Nonsancy helpt ondernemers die in een bepaalde fase zitten om een volgende stap te zetten: “Wij kijken naar de problematiek. Wat wij, denk ik, heel goed doen, en waarin we ons ook echt onderscheiden van de rest, is dat we de klant allerlei inzichten geven waar ze zelf iets mee kunnen doen.”.
No Nonsancy wist zich verder te onderscheiden door een speciaal aanbod voor ondernemers samen te stellen. Denk hierbij aan tips, blogs en een echte coronahulplijn. Pieter merkt op dat het Utrechtse ecosysteem voor ondernemers op elkaar heeft kunnen bouwen: “Er zijn allerlei partijen in het Utrechtse ecosysteem die ondernemers willen helpen. Daar voelen wij ons mee verbonden”. Een voorbeeld van dit effect, is dat een antwoord niet stopt bij ‘Ik kan u niet helpen’. Er wordt ‘maar ik ken wel iemand die dat wel kan’ aan toegevoegd. “Het (de coronacrisis) heeft ook als katalysator voor samenwerking gewerkt”, concludeert Pieter.
GeluksBV
Je vraagt je misschien af wie er op dit moment bezig is met het Bruto Nationaal Geluk, de (mogelijk) wat minder goed onderhouden moestuinbak van ons land. “Ik ben Karin Kuipers, en ik ben eigenaar en oprichter van GeluksBV. Wij werken met onze organisatie aan het Bruto Nationaal Geluk, en dat betekent voor mij evenwichtige groei, dienstbaar aan gezondheid en welzijn van mensen”. De onderneming heeft haar tanden gezet in sociale innovaties op thema’s als armoede of eenzaamheid. Ook deelt ze opgedane inzichten rondom geluk en gezondheid via workshops, masterclasses en trainingen.
In de dageraad van de coronacrisis heeft GeluksBV besloten om haar Geweldige Wijk-app landelijk beschikbaar te stellen: “Toen Corona net gestart was, zag je een toename in financiële en sociale nood, en wij zagen in dat die app daar een heel mooi verbindingsmiddel zou kunnen zijn. We hebben dus volledig ons businessmodel losgelaten, want eigenlijk moeten gemeentes betalen om die app te kunnen inzetten”. Dat is volgens Karin niet relevant in tijden van crisis: “Die app is juist ontwikkeld om mensen die schaarste hebben in de gelegenheid te stellen om een vraag te stellen”, zo vertelt ze. De bedoeling van de app is dat vraag en aanbod elkaar weten te vinden op lokaal niveau.
De Fietskoerier Utrecht
Het afgelopen jaar zagen we een heftige toename in het aantal bestelde pakketten. Een onwenselijk gevolg hiervan is volgens De Fietskoerier Utrecht een toename van het aantal bestelbusjes in de stad. “We maken impact doordat we dingen op de fiets vervoeren”, vertelt Karen Poot, mede-eigenaar van De Fietskoerier Utrecht. “Dus zonder uitstoot, zonder stinkdieseltjes en dat soort dingen”. De onderneming werd in 2004 opgericht door een klein peloton enthousiaste fietsers. Tijdens de crisis hebben zij hun bovenbenen aangeboden bij Locals Utrecht, een platform voor Utrechtse makers. “Locals Utrecht heeft toen eigenlijk gekeken van ‘wat kunnen we in een box stoppen met allemaal lokale producten en dat uitleveren aan mensen op wekelijkse basis?’ En daar zijn wij ingesprongen”, licht Karen toe.
Karen is één van de ondernemers in Utrecht die bereidwillig om zich heen hebben gekeken toen het virus onze bodem bereikte. De Fietskoerier Utrecht staat stil bij de wat kwetsbaardere doelgroepen, en maakt graag een praatje als zegeltjes bij de bezorging: “Hoe gaat het?”, demonstreert Karen. “Dat kan bij de receptioniste zijn, dat kan bij een advocaat zijn. Kan ook onderweg bij het stoplicht zijn. Het verbinden wat wij doen, is niet alleen doordat we alleen pakketjes van A naar B fietsen, maar wij verbinden ook doordat we in de stad zijn. In de buitenlucht. Met mensen een praatje maken. We verbinden niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk”.
i-did
i-did gelooft in ‘een samenleving waar iedereen een bijdrage levert om de cirkel draaiend te houden’. De kernwaarde is dat niemand wordt buitengesloten: “Ik zag van dichtbij dat een Koerdische vriendin, die als vluchteling naar Nederland was gekomen, de aansluiting metde maatschappij niet kon maken en daar eigenlijk hulp bij nodig had. Zo is onze sociale onderneming bedacht”, vertelt Mireille Geijsen, oprichter van i-did. Mireille maakt met haar bedrijf designproducten van afgewaardeerd textiel en heeft voornamelijk mensen in dienst die uiteen lange bijstandsafhankelijkheid komen. “We coachen mensen hier, we brengen ze weer in het werkritme, we zorgen dat ze een beter zelfvertrouwen en zelfbeeld krijgen”, vult ze aan.
Het afgelopen jaar is niet alleen de uitstoot van machines een punt van aandacht geweest in de wereld. Ook de uitstoot van mensen moest worden beperkt middels een mondkapje. Toen de ic’s in menig ziekenhuis werden overrompeld door de eerste golf, heeft i-did een beroep gedaan op haar vrijwilligersnetwerk om het dreigende tekort aan mondkapjes op te vangen: “Voornamelijk van KLM, waar we al een grote opdracht voor hadden gedaan. Die stonden hier gewoon mee mondkapjes en jasschorten te maken”. Michiel Dekkers, inmiddels mede-eigenaar van het bedrijf, heeft dankbaar genoten van de solidariteit onder sociale ondernemingen in Utrecht: “Met elkaar optrekken om medische schorten te maken. Die werden met veel liefde ontvangen. Daar was de zorg erg blij mee”.
Reacties