Iedereen bij Ben kent Ingrid. Ingrid is een boegbeeld. Een inspiratiebron voor haar collega’s en een grote fan van het merk. Elke week schuift ze aan op de derde verdieping van het hoofdkantoor. En dat is bijzonder. Want Ingrid ging zeven jaar geleden eigenlijk al met pensioen.
Ingrid (72) is wellicht de oudste medewerker op het hoofdkwartier in Den Haag. “Ik werkte van 1999 tot 2011 bij Ben op de klantenservice”, vertelt Ingrid. “In 2011 moest ik verplicht met pensioen. Met tegenzin. Want ik zag een groot, zwart gat opdoemen. Maar hoe graag ik ook wilde, door allerlei regels kon en mocht ik toen niet doorwerken.”
Ingrid genoot een paar maanden van haar pensioen. Hoewel, genieten? “Dat thuiszitten vond ik maar niets, zoals ik al dacht. Ik ben dus weer gaan solliciteren en belandde bij een incassobureau, op de klantenservice. Daarna werkte ik ook in de thuiszorg. Dat doe ik nog steeds, trouwens.” Lachend: “Dan verzorg ik mensen van mijn eigen leeftijd.”
Achttiende verjaardag van Ben
Het Ben-boek leek dus gesloten voor Ingrid. Tot de achttiende verjaardag van het merk, vorig jaar februari. “Ik reageerde op een bericht op de Ben-site. Ik schreef hoeveel plezier het werk mij heeft gebracht en met welke warme gevoelens ik daarop terugkijk. Tot mijn grote verrassing kreeg ik een bijzonder antwoord: of ik het leuk vond om langs te komen op het kantoor bij Ben.”
Die uitnodiging liet Ingrid natuurlijk niet aan zich voorbijgaan. Ze kreeg een rondleiding van Communication Operation Manager Bianca Filemon. “Het was heel leuk om te zien hoe het gaat met Ben. Het voelde direct als dat warme bad van vroeger. Maar het werd nog mooier toen Bianca vroeg of ik mee wilde bouwen aan een nieuwe Ben-community, die later dat jaar zou worden opgericht. Nou, natuurlijk wilde ik dat wel!”
Sinds september maakt Ingrid weer deel uit van de Ben-familie. Een dag per week is zij Brand Experience Officer. “Die titel was er in 1999 nog niet”, grijnst Ingrid, die zich moest inschrijven als zzp’er om aan de slag te kunnen. “Het betekent dat ik mee help aan het verbeteren van het klantcontact. Zo bel ik met klanten om hun mening over Ben te horen en adviseer ik teams over hun gesprekken met klanten. Een soort consultant dus. Het is de baan die ik eigenlijk altijd al wilde.”
Tangoles en duiken
Ingrid weet maar al te goed dat ze geen standaardbestaan leidt. “Ik ben absoluut niet de doorsnee bejaarde, die mutsjes breit of bingo speelt. Ik vind het heel erg fijn om op deze manier nog zinvol te zijn voor de maatschappij. Maar dit is niet het enige ongewone hoor… Ik werk dus nog steeds in de thuiszorg. Wil positiviteitstraining geven voor ouderen. Heb wekelijks Argentijnse tangoles en speel toneel. Doordat ik nog werk, kan ik geregeld een vriendin opzoeken in Amerika. Of ik trakteer mijzelf op een tropisch reisje, waar ik ga duiken en snorkelen. Een andere vriendin van mij vraagt weleens: ben je daar niet te oud voor? ‘Spreek voor jezelf’’, zeg ik dan.”
Wat als Ingrid op haar 65ste was gestopt met werken? “Nou, dan was ik er misschien wel niet meer geweest”, flapt zij eruit. “Wat moet je dan? Dan word je zo’n bankhanger. Moet je dan de godganse dag naar de televisie kijken? Dat is écht niets voor mij.”
Maak er werk van
Haar tip? “Als je iets wil, ga ervoor! Ouderen kunnen nog ontzettend zinvol zijn voor de maatschappij. Hun kennis hoeft niet verloren te gaan. Denk niet dat je geen kans maakt, maar doe er wél je best voor. Dus tegen jong en oud zou ik willen zeggen: maak er werk van als je ambities hebt. Ga niet alleen lijdzaam afwachten tot er een reactie krijgt op een brief. Bel erachteraan, zorg dat je naam bekend is. Zorg dat je meer bent dan weer een stuk papier.”
Ingrid wil nog lang niet weg bij Ben. “Zolang mijn gezondheid het toelaat, blijf ik dit doen. Dit geeft mij zoveel energie!”
Reacties