In ons gesprek met de veelzijdige sociaal ondernemer Anneleen van der Kolk, droeg zij Nanne Brouwer aan voor een volgend interview. Zij werken samen in het dus.collectief, een initiatief dat zich bezig houdt met het creatief creëren van een basisinkomen. Ook Nanne kan een all-rounder op het gebied van sociaal ondernemen worden genoemd.
Nanne Brouwer noemt zichzelf een generalist, of beter gezegd: een expert-generalist in wording. Hij houdt van de verbinding tussen mensen en tussen hun verhalen. Na zijn bachelor Built Environment aan de Hogeschool van Amsterdam is hij bezig gegaan met een master aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht in Crossover Creativity. Hierbij ligt de focus op de verbinding tussen creativiteit en het bedrijfsleven. Een thema dat lijkt te weerklinken in al zijn verhalen!Over Nanne Brouwer
“Het leukste aan mijn projecten vind ik de mensen waarmee en de manier waarop je het doet, dát is wat alles aan elkaar verbindt.”
1+1=3
Maar waar is Nanne dan zoal mee bezig? “Ik zit momenteel in een soort fase waarbij ik aan het kijken ben naar hoe ik mezelf als professionele entiteit neerzet.’’ Dit doet hij onder andere in het dus.collectief met Anneleen van der Kolk en Malou Lintmeijer. Zijn meest recente wens tot verbinding ligt wat hem betreft bij het betrekken van vluchtelingen in Nederland. “Het liefst zou ik een 9292 van initiatieven voor vluchtelingen willen oprichten. Zo van ‘wat is je vertrekpunt, waar wil je naartoe, en welke stations moet je afgaan om dat voor elkaar te krijgen?’.’’
Hij ziet een platform voor zich waar vluchtelingen en Nederlanders op een laagdrempelige manier met elkaar in contact kunnen komen, op basis van vraag en aanbod. “Het is bedoeld vanuit het uitgangspunt om sociaal kapitaal uit te wisselen. Het gaat ervan uit dat iedereen iets te bieden heeft en dat iedereen naar iets op zoek is. Bijvoorbeeld door een Syrische video-editor te koppelen aan een Nederlandse filosofie-studente die een documentaire wil maken. Zij kan niet editen, maar spreekt wel supergoed Nederlands. Dus als je die twee aan elkaar hangt, dan heb je een match, want zij kunnen elkaar allebei iets geven. En daarmee ontstaat er alweer een klein sociaal netwerk.’’
Nanne Brouwer ziet veel meerwaarde in zulke ontmoetingen: “Dat is wat ik de 1+1=3 noem. Mensen zijn niet evenveel als je ze elkaar laat ontmoeten, maar er ontstaat ontwikkeling. Er ontstaat meer dan de twee individuen. 1+1=3 en als je er een opdrachtgever bij haalt dan wordt het 5. Je krijgt uiteindelijk meer voor elkaar en het proces wordt menselijker.’’ Die ontwikkeling is wat hem betreft waar het platform voor bedoelt is en hij wil daarvoor brainstorm-sessies en hackathon’s organiseren. ‘’Sessies waarbij alle betrokken organisaties uitgenodigd worden om deel te nemen, om informatie te delen, om input te delen over hoe dat er dan uit moet zien. Om meer vluchtelingen mee te nemen in het proces, vluchtelingen die hun eigen ervaringen erover kunnen delen.’’
Als kind van zijn generatie wil hij niet wachten tot plannen volledig uitgekristalliseerd zijn. Zijn insteek is om klein te beginnen en vanuit daar verder te werken. “Ik zou eigenlijk willen dat er over vijf weken gewoon wat staat – een eerste versie – dat een beta-versie kan worden gebruikt.’’ Een latere fase in zijn project zou dan ‘the refugee alliance’ zijn, dat ervaren vluchtelingen, die al enige tijd in Nederland wonen het gezicht worden van deze organisatie. “Juist zij zouden in het bestuur moeten zitten en een oproep moeten doen naar die vluchtelingenorganisaties van ‘ga eens even samenwerken’. Dan krijg je storytelling technisch gezien een heel goed en een heel mooi verhaal.’’
“Iedereen is een ecosysteem met drie effect-lagen; jijzelf, jouw naasten en de rest van de wereld. Alles wat je doet is een connectie, een verbinding, een soort netwerk van allemaal bewegende elementen. In die derde laag is het allemaal onduidelijk. Daar ben je blind, tot je op zoek gaat.’’
Ondernemend sociaal zijn
In ons gesprek geeft Nanne aan een soort van haat-liefde-verhouding te hebben met de term ‘sociaal ondernemerschap’. Volgens hem past in het rijtje van een serie clusterbegrippen zoals ‘impact’ en ‘innovatie’. “Voor mij zit het vooral in de mindset die je hebt, dat je het niet alleen doet omdat je heel veel geld wilt verdienen, maar vooral omdat je mooie dingen wilt doen. Je gaat als sociaal ondernemer op zoek naar de onmogelijkheden om ze mogelijk te maken. Waarvan heel veel mensen zeggen ‘dat kan niet’, toch laten zien dat het wel kan.’’ Daarom denkt hij bij elk project kritisch na of het begrip sociaal ondernemerschap erbij past. “Ondernemen is makkelijk, maak hoe maak je het sociaal? Dat is niet bepaald iets wat meetbaar is.’’
Volgens hem gaat sociaal ondernemerschap veel meer over ‘ondernemend sociaal zijn’ dan over ‘sociaal ondernemer zijn’. Want als sociaal ondernemer kan je ook heel goed zijn in corporate taken. Daarom pleit hij voor een soort code onder sociaal ondernemers. “Er mag alleen verteld worden over de impact die jij hebt gemaakt als sociaal ondernemer, door de mensen op wie jij impact hebt gemaakt, want dat is namelijk sociaal.’’ Hij noemt dit met de juiste mensen aan tafel zitten; niet over mensen praten, maar mét die mensen. “Dát onderscheid is waarin ik geloof en daarin zit de meerwaarde voor mij. Dat je met partijen zoals vluchtelingen werkt en praat. Dat onderstreept ook de reden dat ik ondernemer ben geworden en niet werknemer van één van die grote organisaties.’’ Voor hem gaat het over integriteit en over vertrouwen. “Beiden moet je hebben om een stapje verder te komen, om mensen mee aan boord te krijgen en te houden, om hen mee te laten doen. Niet altijd makkelijk, maar zeker belangrijk.’’
Het moet ook leefbaar blijven om projecten te doen als sociaal ondernemer. “Als ik iets gaaf vind dan ben ik erbij met mijn hoofd, dan staat het op mijn agenda en dan is investeren vanzelfsprekend. Maar dat is voor mij eigenlijk het enige ding, zolang ik mijn brood en huur kan betalen, dan is er voor mij geen probleem. Het gaat me er niet om dat ik minimumloon verdien en voor de rest keihard werk om mooie dingen te creëren. Ik vind het ook belangrijk dat je een goed leven kunt opbouwen. Maar het gaat mij niet over meer, meer, meer. Dat je onderneemt, maar niet te hard.’’
Paard van Troje
Op de vraag wat Nanne’s eigen doel is wat hij als sociaal ondernemer wil bereiken, komen zijn voorliefde voor samenwerking en het delen van verhalen weer duidelijk naar voren. Dat doet hij met het dus.collectief, maar dat ziet hij ook voor zich met iets wat hij het ‘Paard van Troje’ noemt. “Ik zie dat er veel jonge individuen zijn, die echt goede ideeën hebben en een goed beeld hebben over hoe de wereld beter zou kunnen worden. Hoe je opdrachten beter zou kunnen uitvoeren. Hoe verhalen beter zouden kunnen worden verteld. Maar omdat ze jong en wellicht onervaren zijn, krijgen ze niet de kans om die kennis en die skills te tonen aan grotere partijen. Ze hebben niet de geloofwaardigheid om grote opdrachten aan te nemen.’’ Hij wil die talenten verenigen onder één betrouwbaar en geloofwaardig bedrijf. “Een organisatie dat er van de buitenkant uitziet alsof het echt een gigantisch bedrijf is, maar dat het uiteindelijk een soort spinnenweb is van talenten die keihard samenwerken.’’
Na het interview met Nanne Brouwer, gaf hij een tip voor so/creatie in de komende jaren. “Ik zou een so/creatie onderdeel willen introduceren. Namelijk, 5 jaar later. Dat lijkt mij echt fantastisch. Dan kan je en Jeroen Pauw spelen en ik denk dat je dan een heel leuke scope krijgt, waarom mensen doen wat ze doen. En of mensen nog steeds doen wat ze deden en of ze onder dezelfde ideologie werken als nu.”
Nanne draagt voor het volgende interview Roderik Schaepman aan. Initiatiefnemer en bedenker van onder meer ‘De Buurtcamping‘ en ‘De Werkgelegenheid‘. Ben jij benieuwd naar het volgende artikel? Houd dan vooral onze website in de gaten. Natuurlijk kan je ons ook op social media volgen! Like ons op Facebook, volg ons op Twitter of schrijf je in voor de nieuwsbrief!
Reacties